Ik ben echt dól op de efteling en had natuurlijk Baron 1898 al gelezen. Dan kon Raveleijn natuurlijk ook niet ontbreken! Daarnaast is Paul van Loon echt mijn jeugdheld. Echt een múst dus.
Thomas, Joost, hun broer Maurits en tweelingzussen Emma en Lisa lijken heel gewone kinderen… totdat Joost ze voorgaat, onder de poort door van de magische stad Raveleijn. Tot hun verbijstering groeien ze uit tot ruiters te paard – en dat is niet zomaar.
Volgens oude voorspellingen hebben zij een belangrijke opdracht. Ze moeten Raveleijn en haar bewoners bevrijden van hun overheerser: graaf Olaf Grafhart. De vijf broers en zussen hebben elkaar, ze hebben hun paarden en speciale wapens en genoeg moed om de strijd aan te gaan met de monsterlijke wezens die ze onderweg tegenkomen. Maar hoe komen ze aan de magische krachten die nodig zijn om Olaf Grafhart te verslaan? En de nog grotere verschrikking die hen wacht?
Auteur: Paul van Loon
Uitgever: J.H. Leopold
Genres: Kinderboek, Actie & Avontuur, Fantasy
Bladzijdes: 246
ISBN: 9789025857813
Uitgave: Hardcover
Prijs: € 17,50
Rating: 7/10
Klik hier voor de goodreads pagina
Raveleijn heb ik echt al sinds de zomervakantie op mijn TBR-lijst staan. Toch kwam ik er telkens maar niet aan toe. Toen ik het boek wat ik aan het lezen was bij mijn vriend was vergeten viel mijn oog weer op Raveleijn. Een kinderboek klonk perfect als tussendoortje voordat mijn vriend het boek dat ik eigenlijk aan het lezen was zou komen langs brengen.
Ik vind het altijd wat lastig om een kinderboek te recenseren. Eerlijk gezegd is dit denk ik ook het laatste kinderboek dat ik echt recenseer. Vaak stuit ik op puntjes waar ik zelf over struikel, maar wanneer ik het bekijk vanuit de doelgroep dan klopt het toch wel weer. Een goed voorbeeld hiervan is taalgebruik. In dit boek vond ik die vrij simplistisch en kinderlijk. Ik moest mijzelf er dus eventjes aan herinneren dat ik een kinderboek aan het lezen was. Uiteindelijk kon ik daar gelukkig wel overheen stappen.
Het idee van Raveleijn kennen we denk ik allemaal wel, er is immers ook een show van in de Efteling. Toch vind ik de show en het boek erg verschillen met elkaar. Het is een leuk verhaal dat mij een beetje aan Narnia doet denken. Desondanks is het nog steeds erg leuk! Het verhaal heeft een soepel verloop en je leest er best vlot doorheen. Maar dat heb ik met alle boeken van Paul van Loon, want deze man heeft hier een talent voor.
Op sommige dingen had wel wat meer ingegaan mogen worden. Terwijl ik het boek las had ik soms het idee dat ik informatie miste en dat er wat geschrapt was om het korter te maken. De lengte van de hoofdstukken waren wat kort, wat ik toch wat minder prettig vind lezen. Maar nogmaals, het is een kinderboek! Ik denk dat deze lengte dan wel weer perfect is voor kinderen. De karakters voelen wat plat aan. Je leert Thomas het beste kennen, daarna leer je Joost ook erg goed kennen. Het verhaal word verteld door Thomas zijn point of view. Daarnaast hebben Thomas en Joost nog een broer, Maurits en twee zusjes, de tweeling Emma en Lisa. Ik vind dat vooral Emma en Lisa erg plat blijven. Er had dus meer op de karakters in gegaan mogen worden. Dat was erg jammer.
Het verhaal en de wereld van Raveleijn zijn dan wel weer erg mooi en leuk uitgewerkt. De illustraties schetsen ook echt een prachtig beeld van deze wereld. Het was erg fantasie vol, zoals je kan verwachten van Paul. De karakters in die wereld zijn ook precies genoeg uitgewerkt om ze interessant te maken en toch mijn nieuwsgierigheid te prikkelen.
Het eindgevecht voelde wat slap aan, wat ik echt ontzettend jammer vond. Dit kwam ook omdat je de karakters dus niet zo goed leerde kennen waardoor je niet helemaal snapte waarom iemand een element toegekend had gekregen. Ook gingen de hoofdpersonen niet erg soepel met hun gaves om en stuntelde ze erg veel. Dit haalde voor mij de pit een beetje uit het verhaal. Natuurlijk is er een zekere realisme dat deze gaves niet meteen soepel werken, maar er moet een zekere balans zijn en die miste voor mij. Er zat ook een romance in die voor mij uit het niks voelt. Daar kan ik me soms echt heel erg aan irriteren.
Het was voor mij erg lastig om dit boek een cijfer te geven. Ik ben dol op de schrijfstijl en heb daar heel erg van genoten. De illustraties waren prachtig en de wereld was erg goed beschreven. De taalgebruik was simplistisch, maar het is dan ook een kinderboek dus dat kan ik door de vingers zien. Echter kan ik het gebrek aan karakter in de hoofdpersonen niet door de vingers zien. Je leerde ze gewoon niet goed genoeg kennen. Desondanks heb ik wel genoten van dit boek!
