De eerste keer dat ik over dit boek hoorde, sprak het me eigenlijk meteen al aan. Ik ben zelf immers ook regelmatig op anime conventies te vinden. Ik had in dit boek dan ook vaak zoiets van ‘Ja! Dat herken ik gewoon!’. Echt een heerlijke ervaring!
Marle ziet het helemáál niet zitten om een weekend lang omringd te worden door otaku – fans van Japan. Ze is door haar vriendinnen meegesleurd naar een animeconventie en stiekem op zoek naar een schokkend schrijfonderwerp. Dan ontmoet ze een mysterieuze ridder die haar de wonderen van het festival toont – maar ze raakt hem op slag weer kwijt!
Marle duikt dieper en dieper in de zee van chaos en cosplayers. Zal ze de ridder terugvinden voordat het weekend om is? Een lang geleden weggestopte kant van haar komt naar boven.
Auteur: Roderick Leeuwenhart
Uitgever:
Genres:
Taal: Nederlands
Bladzijdes: 216
ISBN: 9789082220506
Uitgave: Hardcover
Prijs: Varieert
Rating: 8/10
Klik hier voor de goodreads pagina
Anime, Manga, Conventie’s, Fairs.. Ze maken een ontzettend groot deel uit van mijn leven. Ik ben absoluut niet bang om dat toe te geven! Dus toen ik de kans kreeg om Pindakaas en Sushi op de kop te tikken toen ik op de laatste AbunaiCon was heb ik deze ook zeker niet laten schieten! Roderick heeft hem zelfs voor mij gesigneerd, wat ik echt ontzettend gaaf vind.
Dit boek is denk ik het leukste om te lezen als je zelf ook naar conventies gaat. Er zitten enorm veel inside jokes is, veel referenties en dan weet je vast ook op welke conventie dit boek zich afspeelt. Mijn gok ligt op Abunai, vooral door de beschrijving van de locatie (halló, eindeloze gangen? Hallo koningshof!)
Nu over op het boek zelf. In het begin vond ik Marle echt heel onsympatiek overkomen. Ze heeft enorm veel vooroordelen waar ik me in de eerste paar hoofdstukken echt enorm aan ergerde. In de loop van het boek word Marle echter steeds sympathieker en begin ik haar als karakter zelfs te mogen. Op de eerste dag van de conventie raakt ze in gesprek met een cosplayer, een ridder in een harnas van metaal, die haar prikkelt. Echter raakt zij hem later kwijt. Het boek is dan ook een zoektocht naar deze ridder. “Jonkvrouwe zoekt ridder” is dan ook een zin die dit boek in één keer samenvat.
Het boek is niet erg dik en leest daarom ook erg makkelijk uit. Het is ook erg vlot geschreven, waardoor ik er zelfs nog sneller doorheen ging. De schrijfstijl van Roderick heeft iets charmants en schattigs dat ik niet helemaal kan beschrijven in woorden. Er word veel met typische geek- en conventie- termen gesmeten. Super leuk en echt super herkenbaar!
Tijdens het lezen van dit boek kroop ik écht in de huid van Marle. Ik zag mezelf al helemaal rondwandelen op deze conventie en opzoek gaan naar die ridder. Een mooie toevoeging aan het verhaal was hoe Marle zichzelf zag. Het kwam er misschien een beetje raar uit, met haar ‘andere’ zelf die te pas en te onpas op kwam dagen. In sommige stukken van dit verhaal vond ik dit een beetje vreemd overkomen en raakte ik daardoor de draad een beetje kwijt. Echter hoefde dit boek daar niet teveel onder te lijden omdat het verhaal ontzettend leuk en herkenbaar was!
In dit boek worden ook enkele ‘sub’-verhalen uit de doeken gedaan. We leren alle personages beter kennen terwijl het boek vordert. Toen we bij het verhaal van Esther en Joyce terecht kwamen was dit iets te snel op elkaar voor mijn gevoel. Ook had ik deze twee subverhalen een beetje zien aankomen. Echter waren ze wel een goede toevoeging en gaven meer diepte aan de situatie van deze twee personages en het verhaal.
Pindakaas en Sushi was voor mij dus een erg herkenbaar boek. Er waren enkele minpunten, maar daardoor werd het boek nog niet minder leuk! Toen ik eenmaal goed in het verhaal zat kon ik bijna niet meer stoppen met lezen. Ik kan dan ook niet wachten om met Pindakaas en Sushi #2 te beginnen! Ik moet wel bekennen dat ik nu trek heb in Sushi.. Een avondje Sumo dan maar?
Je gaat het tweede deel ook heel goed vinden Angela, dan gaat Marle naar Japan 😀 Dat vond ik persoonlijk het leukste deel van de trilogie 🙂