De Krakenvorst Boek 2: Kartaalmon – Johan Klein Haneveld

Recensie 0 comments

Een tijdje geleden recenseerde ik De Krakenvorst Boek 1 en ik gaf het een 8. Ik had het genoegen om ook deel 2 te mogen ontvangen om te recenseren! Wat vond ik ervan?

Kartaalmon is binnengevallen door de Wurg, een volk dat in de legendes bekend stond als ‘de zwarte rovers’. Tegelijk zijn uit het buurland Taris de legers de zee overgestoken. Samen dreigen ze het hele schiereiland aan zich te onderwerpen. In het Noorden maken de Hirita zich op ten strijde te trekken tegen de troepen van de Wurg. Tarid reist voor ze uit om een beeld te krijgen van de oorlog en de beste plek voor een confrontatie. Als hij getuige is van de belegering van Steen zinkt de moed hem in de schoenen. Zelfs het volk van zijn vriend Peritar is niet tegen deze overmacht opgewassen.Ondertussen is Frelik hersteld van de verwondingen die hij heeft opgelopen op de vlucht voor Vorilit en de soldaten van de Krakenvorst. Hij voelt zich schuldig dat hij het meisje Miran in gevangenschap heeft achtergelaten en wil terugkeren om te proberen haar te bevrijden. Zijn nieuwe vriend Denerib vergezelt hem. Al voor ze de bergen over zijn worden ze al overvallen en begint een ongelijke strijd. En in een verborgen grot ontwaakt Alecia uit haar koortsachtige dromen. Ze wordt verpleegd door een groep volgelingen van de Almachtige, maar een die er heel andere ideeën op nahoudt dan ze heeft geleerd in het heiligdom Santin. Haar geloof heeft echter een flinke dreun gehad en eigenlijk wil ze er helemaal niets meer mee te maken hebben.

Auteur: Johan Klein Haneveld
Uitgever: Macc
Genres: Fantasy
Bladzijdes: 366
ISBN: 9789078437420
Uitgave: Paperback
Prijs: € 19,95
Rating: 8/10
Klik hier voor de goodreads pagina

Het verhaal gaat verder waar we gebleven zijn. Het leuke aan het eerste boek is dat hij eindigde met een clifhanger, waardoor je gewoon verder wilt lezen! Toen het tweede boek uitkwam werd ik er ook erg blij van. We volgen de karakters waar we aan gewend zijn geraakt: Frelik, Tarid, Alecia, Peritar.. Daar zijn onze oude bekende weer!

De oorlog is in volle gang en dat maakt het boek van begin af aan meteen weer spannend. Het duurd even voordat de karakters bij elkaar komen en dat vind ik juist erg leuk. Daardoor is er veel variatie in het verhaal. De karakters worden alleen maar verder uitgewerkt en je leert ze steeds beter kennen. Alecia heeft problemen met haar geloof en Tarid heeft heel zijn droom uit het eerste boek opgegeven, wat echt perfect bij zijn karakter ontwikkeling past! Maar ik denk dat Frelik de meeste ontwikkeling heeft gehad. Ik houd gewoon van karakter ontwikkeling!

Johan heeft nog steeds zijn vlotte schrijfstijl en is nog altijd erg beelden! Dat vind ik juist zo leuk aan zijn boeken. Ik ben een beelddenker en door Johan’s schrijfstijl zie ik de omgeving precies voor me! Voor mij is dat altijd een plus in een boek.

Het tweede boek sluit naadloos aan op het eerste boek! Dat vind ik echt heel goed gedaan! Je leest echt één verhaal in plaats dat je opeens in een heel nieuw avontuur begint. Het voelt als één geheel. Je zou zomaar alle twee de boeken na elkaar kunnen lezen en gewoon één groot boek kunnen hebben.

Ik wil ook even wat zeggen over de cover. De covers van De Krakenvorst vind ik beide echt heel mooi! Ze laten een scene zien die perfect bij het verhaal past en wanneer je het boek uit hebt weet je precies waar de scene in het boek zit. Echt een hele leuke extra!

Ook in dit boek had ik maar met één ding een beetje moeite: Het constant wisselen van perspectief. Het elke alinea wisselen van perspectief is gewoon niet mijn ding en dit gaat ten koste van mijn leessnelheid. Ik heb moeite met in het verhaal blijven. Als ik net helemaal in het verhaal van bijvoorbeeld Alecia zit wisselt het perspectief en zit ik opeens in die van Frelik. Misschien vind ik drie perspectieven ook iets te veel, want ik merkte dat toen er twee verhalen op dezelfde locatie plaats vonden het veel makkelijker weglezen was!

Het tweede deel vond ik net iets fijner om te lezen dan het eerste deel. Dat komt waarschijnlijk omdat er meer actie in zit. Als ik niet in mijn examenperiode had gezeten had ik het boek waarschijnlijk veel sneller uit gehad. Ik heb er zeker van genoten!

Het enige minpuntje is dus het wisselen van perspectieven, maar het verhaal is erg goed! Johan schrijft heel beeldend en zijn karakters zijn goed uitgewerkt. Kartaalmon is de perfecte toevoeging aan zijn verhaal. Hij heeft me zelfs een beetje hartpijn bezorgt door een karakter te laten sterven. Mijn arme hart! Maar ik vond het wel goed bij het verhaal passen, vooral omdat het over een oorlog gaat. Het is een spannend boek met een vlotte schrijfstijl.

Als je van Fantasy houd raad ik dit boek zeker aan! Vooral als je geen moeite hebt met wisselend perspectief ben je er zo doorheen!

Author Angela

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *